Giovanni

En ’t was hier gezellig, maar g’hebt dat vervangen
door almaal mislukte van ’t potje gerukte
nepvintage plastieken fuck formica trash
’t is smaak dat moet tellen, en echte producten
geen crème van den aldi en spuitbus crème fraiche

In Giovanni bezingt een koor van drie vrouwen de noodlottigheid van het leven.

Colette, Martine en Lily zijn verbonden door Giovanni.

Het verhaal begint bij wielrenner Jempi Monseré.

Colette was verliefd op de wielrenner, maar Jempi wist niet van Colette en kreeg een zoon, Giovanni, met een ander.

Het lot sloeg vroeg toe voor Monseré. In 1971 stierf hij toen hij tijdens een wedstrijd tegen een geparkeerde auto reed. Colette was er het hart van in. In 1974 werd haar zoon, die ze kreeg met plaatselijk koereur Guido, geboren en noemde ze hem naar de zoon van Jempi, in de waan dat er toch een beetje van zijn talent op haar kind zal afstralen.

Wanneer de zoon van Jempi in 1975 sterft op gelijkaardige wijze als zijn vader Monseré, krijgt Colette schrik. Zal ze haar gezin kunnen redden van het noodlot?

Martine opende een crèmerie die ze uit compassie Giovanni noemde, naar de overleden zoon van wijlen koereur Jempi Monseré. Dat de zoon van haar zus Colette zo heette was mooi meegenomen. Na de renovatiewerken in de crèmerie komt Lily binnengewaaid. Ze is op zoek naar Giovanni.

Giovanni wordt een ouderwetse tragikomedie in een feestelijk kleedje gebracht in amfibrachen en gaat over gezinspatronen, angst, culturele bekrompenheid, de golven van het leven, het noodlot en verloren altruïsme.