De broers Geboers

Marnix Geboers komt uit het prison. En ‘t ziet er niet goed uit: zijn vrouw is nu met een andere vent, moeder ligt in ‘t ziekenhuis en zijn jongste broer Ivan, verkleed als vrouw, voelt zich niet goed in zijn vel. Wanneer vader Noël na jaren dan ook nog eens totaal onverwachts opduikt en de Rus Andreï, de nieuwe vriend van hun ma, zijn intrek neemt in de overbevolkte woonst, slaan bij onze Marnix de stoppen door: ‘t is al ‘doodkloppen’ wat de klok slaat. Gelukkig is er nog de moedige mémé die de boel recht probeert te houden.

Theatermaker Arne Sierens sprokkelde in volkswijken ware getuigenissen bijeen en schreef met De broers Geboers een straffe serie ‘aantekeningen uit het ondergrondse’. Hij schetst een raak portret van een marginaal gezin dat door deze moderne maatschappij zonder ophouden in de zak wordt gezet: ’t zou om te lachen zijn, moest ‘t niet om te schreien en zo vreselijk waar zijn.

Haast twintig jaar na de eerste opvoering blijft De broers Geboers razend actueel. Het stuk legt de vinger op de vicieuze cirkel waarin mensen aan de rand zo vaak belanden. Vlaams theater pur sang: rauw en heftig, maar ook schrijnend. Hilarisch, maar ook aandoenlijk, pijnlijk maar ook hartverwarmend. Een oh zo menselijk stuk grotesk toneel. Tijd voor een herneming met een geweldige cast.