Emily, such fun...

Emily is een vrouw vol humor. Ze is intelligent, heeft een zelden gezien inzicht in zichzelf. Ze is creatief. Haar vrienden gaan voor haar door het vuur. Toch vraagt ze euthanasie aan wegens ondraaglijk psychisch lijden. Op 25 augustus 2018 sterft ze. Emily blijft voor altijd 27. Begrijpe wie begrijpen kan.

Haar vriendin Michèle blijft achter met een berg herinneringen, hun chatgesprekken, een stapel teksten van Emily en nog meer vragen. Want hoe dicht ze ook bij Emily stond, tot de kern van haar lijden kreeg ze nooit toegang. Nu Emily er niet meer is, gaat ze op zoek naar antwoorden.

Emily, such fun... is het verslag van haar zoektocht. Een confronterende getuigenis vol herinneringen, bespiegelingen en teksten uit eerste hand. Sommige dingen gaan dieper dan de taal. Michèle brengt haar verhaal niet alleen in woorden, maar ook in beweging en dans. Taiko percussionist Grete Moortgat staat haar bij op het podium. Zo ontstaat een driehoeksverhouding tussen tekst, muziek en beweging waarbij dit laatste het raakvlak vormt tussen percussionist en performer.

Emily, such fun... geeft een hyperpersoonlijke inkijk in de wereld van iemand met een psychische kwetsbaarheid, de psychiatrie en het euthanasiedebat. Maar vooral in de existentiële dimensie van lijden en hoe liefde en vriendschap tot voorbij de dood reiken.

tg bARSt is een jong gezelschap opgericht door Michèle Even en Mattias De Paep. Emily, such fun... is hun eerste project. ‘bARSt’ staat voor de kracht en schoonheid van imperfectie. Hun werk vertrekt vanuit de liefde voor de barst in en tussen mensen. Met hun projecten willen ze wat ongezegd blijft bespreekbaar maken. Daarbij zoeken ze de grens op tussen spelen en zijn. Want een barst ontstaat onbedoeld en is daardoor altijd authentiek.

Een voorstelling in het kader van En Avant.