De Pijnders

‘Een pasgeboren kalf.
De velden die ’s morgens dampen.
Dat is nogal wat anders dan op den tram te wachten.’

Zes mannen van de Gilde van Pijnders bereiden zich voor op de komende processie in het dorp. Om met de zware draagberrie waarop het beeld staat te kunnen manoeuvreren op het bochtige en steile parcours moeten ze trainen, zweten en afzien. Ze moeten vooral overeenkomen want het kraakt en het dondert onder mekaar. Via half onbewuste zinnen, bijna pathetische uitroepen, soms absurde maar dramatische anekdotes krijgen we een ontroerende inkijk in het leven van deze woeste bende.

De Pijnders gaat over mannen die de oude wereld van het land en het dagelijks ritme opgelegd door het vee en het telen van de gewassen, hun trots als stamhouder van een erf, door de schaalvergroting en het steeds industriëler worden van de landbouw, al dan niet gedwongen hebben afgelegd en in de moderne wereld en in de stad moeten leven. Tegen 2050 zal overigens twee derden van de wereldbevolking in steden wonen, zal het aantal boeren drastisch verdwenen zijn en zullen miljoenen kinderen, zoals deze nu in New York, denken dat je koeien op je hand kan zetten - want zo groot zijn ze namelijk op tv.

Voor deze productie werkt regisseur Arne Sierens met een topcast van Vlaamse acteurs: Dominique Van Malder, Joris Hessels, Tom Vermeir, Johan Heldenbergh, Robrecht Vanden Thoren en Titus De Voogdt.

De Franse componist Jean-Yves Evrard schreef voor De Pijnders indringende muziek. Op scène staan 3 muzikanten, die vanaf de eerste seconde permanent het parcours van de zes mannen muzikaal begeleiden, waardoor de vergelijking met opera niet ver af is.

Het krachtige decor, een kantelend speelvlak in een ontwerp van Guido Vrolix, symboliseert de twijfel en het broze evenwicht tussen de vriendschappen.